伊索寓言(日知古典)
上QQ阅读APP看书,第一时间看更新

第6章 鹰 穴鸟和牧人

鹰从一处高高的悬崖上飞下来,抓走了一只羊羔。穴鸟[1]见了那情景,惊羡不已,也想仿效一下。于是他就啪啦啪啦地从空中飞下来,落到一只公羊的背上。然而在他把爪子扎进羊毛后,爪子便被羊毛缠住了,任凭他怎么扑动翅膀也飞不起来。牧人看见了,知道发生了什么事情,便赶紧跑过来,把他捉住,截去了他翅膀上那些强劲的羽毛。傍晚时,牧人把穴鸟带回去,给自己的孩子们。孩子们询问那是一只什么鸟,牧人回答说:“我明明知道他是一只穴鸟,可他自己却想成为鹰。”

这则故事是说,与强者竞争毫无意义,失利时还会招来耻笑。

2. ἀετὸς καὶ κολοιὸς καὶ ποιμήν

ἀετὸς καταπτὰς ἀπό τινος ὑψηλῆς πέτρας ἄρνα ἥρπασε·κολοιὸς δὲ τοῦτον θεασάμενος διὰ ζῆλον [τοῦτον] μιμήσασθαι ἤθελε. καὶ δὴ καθεὶς ἑαυτὸν μετὰ πολλοῦ ῥοίζου ἐπὶ κριὸν ἠνέχθη. ἐμπαρέντων δὲ αὐτοῦ τῶν ὀνύχων τοῖς μαλλοῖς ἐξαρθῆναι μὴ δυνάμενος ἐπτερύσσετο,ἕως ὁ ποιμὴν τὸ γεγονὸς αἰσθόμενος προσδραμὼν συνέλαβεν αὐτὸν καὶ περικόψας αὐτοῦ τὰ ὀξύπτερα,ὡς ἑσπέρα κατέλαβε,τοῖς αὐτοῦ παισὶν ἐκόμισε. τῶν δὲ πυνθανομένων,τί εἴη τὸ ὄρνεον, ἔφη·“ὡς μὲν ἐγὼ σαφῶς οἶδα,κολοιός,ὡς δὲ αὐτὸς βού- λεται,ἀετός.”

οὕτως ἡ πρὸς τοὺς ὑπερέχοντας ἅμιλλα πρὸς τῷ μηδὲν ἀνύειν καὶ ἐπὶ συμφοραῖς προσκτᾶται γέλωτα.